Lowland forest

Peru

6 mei 2005

Vandaag zijn we met Rainer en Jason naar het ‘Lowland forrest’ vertrokken. We vervolgden de weg richting Yurimaguas. Een stukje voor Ponga de Caynarachi verlieten we de bergen en kwamen we in heuvelachtig laagland. Gelijk zag je overal de ontbossing, de meeste heuvels waren bijna helemaal kaal, op een enkele boom en wat struiken na. Op verschillende heuvels zag je dat ze aan het kappen waren. In Ponga geluncht, hier zouden we ook terugkeren om te overnachten. Een stuk voorbij Ponga, verlieten we de hoofdweg. Al gauw schrok Rainer, overal zag je dat er recentelijk was gekapt, zou ‘zijn’ stuk bos nog bestaan? Hij kon dat stuk bos kopen, maar had daar helaas de financiën nog niet voor. Hij wilde graag dat stuk hebben, daar er een unieke variant van de fantasticus voorkwam. Deze zou anders met een jaar of zo uitgestorven zijn. Gelukkig stond het stuk bos er nog, al hoorde je wel een kettingzaag op de achtergrond. Op verschillende plekken waren al woudreuzen gekapt. Als hij dit stuk bos en de fantasticus wilde redden, moest hij snel sponsors zien te vinden. Als je niet permanent op zo’n stuk bos woont, of er een familie laat wonen, is er weinig tegen de illegale houtkap te doen. Maar de restanten van de woudreusstronken bleken interessant voor kikkertjes te zijn. Soms zag je er nog bromelia’s, varentjes e.d.  Hier vonden we al gauw onze 1^e D. imitator, een hele andere variant dan de imitator van km 34 en een D. Ventrimaculatus. Hier lijkt de imitator op de ventri. De ventri hier is wat feller van kleur dan de ventri’s die je bij ons in de hobby ziet. De imitator heeft dezelfde kleuren als de ventri, maar heeft alleen strepen, de ventri heef ook dunne zijlijntjes. Er zou ook een bijzondere variant van de fantasticus moeten zitten, maar deze helaas niet gevonden. Natuurlijk ook weer trivittatussen gezien. Deze zijn hier echt niet schuw, tenzij je haast bovenop hen staat. Enkelen waren vrij nieuwsgierig, volgden goed wat je allemaal doet, fotografeerde je een paar meter verderop, dan kwamen ze ook daar kijken wat je aan het doen was. Kwam je te dicht bij, dan sprongen ze weg, maar even later waren ze er weer.
Toen het donker werd, teruggereden naar de hoofdweg en deze nog een stukje richting Yurimaguas gevolgd, op zoek naar boomkikkers. Hoorden we ze, de auto aan de kant en zoeken. Verschillende hyla’s triangula’s gevonden, al dacht je soms weer een andere variant te zien. Ook een hyla leucophylatta gevonden, een echte beauty. Rainer gelijk enthousiast, deze variant was nieuw voor hem en moest gelijk mee in een bakje om hem later op het station te kunnen determineren, om te kijken of het niet een nieuwe ondersoort zou zijn. Rainer is altijd op zoek naar ‘new species’.

7 mei 2005

Afgelopen nacht in Ponga geslapen. Een eenvoudig pensionnetje, een 2 persoonskamer met muskietennet kost 3 USD. We hebben het wel eens slechter en veel duurder getroffen. 
Vanochtend op tijd opgestaan, misschien zouden we ’s ochtends vroeg wel de fantasticus kunnen vinden. De zelfde weg een stukje verder gevolgd, Jason had daar de vorige keer toen hij in Peru was enkele bijzondere fantasticussen gezien. Het laatste stuk van de weg gelopen, er was met de auto geen doorkomen meer aan, ook niet met een 4WD. Het stuk bos dat Jason kende was inderdaad een mooi stuk bos, maar helaas weinig kikkers. Een jonge femoralis gezien en enkele trivi’s. Jason zag een fantasticus wegspringen, maar we konden hem niet meer terugvinden. Daarna nog teruggeweest naar het stuk bos van gisteren. Gelijk weer enkele ventri’s en imitators gevonden. Ook zaten hier diverse anolissen. Iets later vond Han de 1^e fantasticus, zo’n mooie fantasticus hadden we nog nooit gezien, zelfs Jason die vele fantasticussen heeft gezien, vond dit de mooiste die hij ooit had gezien. We zaten de fantasticus vooral in de bomen te zoeken, daar het echte boombewoners zijn, maar Han had deze net boven de grond op een boomstronk in zompig moerasgebied gevonden. Deze maar even gevangen om wat beter foto’s te kunnen nemen. Tijdens de fotosessie hoorden we op de achtergrond het geluid van cirkelzagen. Dat gaf je toch een raar gevoel, je bent deze mooie fantasticusvariant aan het fotograferen, wetende dat dit bos binnenkort weg is en dus deze fantasticusvariant ook. 
Rond de middag weer terug naar Ponga, geluncht en onze bagage opgehaald en daarna terug naar Tarapoto met een tussenstop bij km 34, waar we Jason achterlieten. Helemaal gebroken kwamen we in Tarapoto aan, de weg is een en al hobbel, je haalt meestal niet eens 20 km per uur. Een weg vol met gaten, stenen en modder. Onderweg ook nog even oponthoud gehad, een vrachtwagen op weg naar Yurimaguas was vast te komen zitten in de modder, midden op de helling. Er stonden tientallen mensen omheen, om te kijken en te helpen. Maar dat gaat niet makkelijk bij die zwaar beladen vrachtwagens. Later bleek dat met wat moeite en hulp personenwagens wel voorbij de vrachtwagen konden, zo ook Rainers auto, maar de vrachtwagens moesten wachten totdat deze vrachtwagen weer los zat.

8 mei 2005

Vandaag een rustdag in Tarapoto. Het is ‘dia de la madre’ in Peru, moederdag. Dit wordt hier veel grootser aangepakt als bij ons en geldt voor alle vrouwen, ongeacht of je moeder bent of niet. Alle vrouwen worden door bekenden en onbekenden gefeliciteerd. Zelfs ik ben diverse malen gefeliciteerd. Rainer wilde ons graag met zijn vrouw mee uitnemen, maar wij vonden dat hij deze dag met eigen familie moest vieren. Voor Mariana, zijn vrouw, was deze dag belangrijk. Vanmiddag kwam Jason naar Tarapoto, Evan Twoney,  een andere biologiestudent zou aankomen en hem bij zijn onderzoek komen helpen. ’s Avonds met hen uit eten geweest.