Monteverde

Costa Rica en Panama

2 april 2003 
Het reizen is veel vlotter gegaan als we aanvankelijk dachten, en op de plekken alles gezien wat we wilden zien, dus nu hebben we enkele dagen over. Gehoord en gelezen dat er vorig jaar in Monteverde een kikkertuin is geopend, voor ons aanleiding om daar naar toe te gaan. Als er een kikkertuin is, moeten er mensen/gidsen zitten die wat meer over kikkers weten. Haast overal zijn de gidsen vogelaars. Dus gisteren een vlucht voor naar San José geregeld en een snelbus naar Monteverde gereserveerd. Vanochtend vroeg droog naar het vliegveld vertrokken, maar wij waren er net of er kwam me toch een hoosbui. Nergens een afdakje, dus algauw ondanks regencape weer helemaal doorweekt. Nog steeds flinke windstoten, maar er landden 3 hele kleine vliegtuigjes achter elkaar. Goed weg gekomen. Halverwege de middag kwamen we in het dorpje Santa Elena aan. En koud! De depressie was inmiddels ook daar aan gekomen, snel de trui onder uit de rugzak gehaald. Eerst de kikkertuin bezocht. Leuk opgezet met enkele tientallen grote terraria met Costa Rica’s meest voorkomende en meest bekende kikkers. Alle bezoekers kregen een rondleiding met gids die wat over de desbetreffende kikkers vertelden. Voor dat we de kikkers gingen bekijken geïnformeerd naar een goede gids. Er werd gelijk voor ons twee telefoontjes gepleegd, wel er al bij zeggend dit was de slechtste tijd om kikkers te zoeken. Mark Wainwright, die ook de plastic veldgids van Costa Rica’s amfibieën had gemaakt, zou de beste gids zijn. Hij vertelde dat hij in deze tijd hoogstwaarschijnlijk slechts 4 soorten kikkers in de regio kon vinden, tegenover zo’n 40 soorten over enkele maanden. Dat maakte ons niet uit, maar hij was helaas de komende dagen bezet. Morgen zou het Monteverde Muziekfestival beginnen en hij was de organisator van het festival. Een andere goede gids was momenteel niet in Monteverde. Heel jammer. Inmiddels is het ook hier gaan regenen.

3 april 2003 
Na een hele koude nacht, Monteverde ligt aardig hoog in de bergen, vroeg de bus naar het Santa Elena Reservaat genomen. Dit reservaat kenden we nog niet, daar we 4 jaar geleden in het nabij gelegen Monteverde nevelwoud waren geweest. Dit is ook een nevelwoud. Nevelwouden vind ik nog mooier dan tropisch regenwoud, ze zijn onbeschrijfelijk mooi, sprookjesachtig met al dat hangmos, er hangt een mystiek sfeertje.  En dan al de boomvarens. Alleen zie je zo weinig dieren, wel perfect voor vogelaars.  Maar het was een hele mooie wandeling, leuk om er weer even rond te hebben gelopen. Wel koud. ‘s Avonds nog een ‘nacht’-excursie gedaan in Valle Escondido. Slechts enkele slapende vogels gezien.