Las Esquinas

Costa Rica en Panama

17 maart 2003 
Gisteravond in San José aangekomen en vanochtend vroeg doorgevlogen naar Golfito, aan de Golfo Dulce in Zuid Costa Rica aan de Pacific zijde. Daar werden we opgepikt door een busje dat ons naar de lodge ‘Las Esquinas’ bracht, gelegen aan de rand van het nationale park Piedras Blancas. Een mooie lodge gelegen in een kleine vallei met een prachtige tuin vol met bloeiende struiken en orchideeën. Al bij het uitstappen zagen we onze eerste basiliscus basiliscus. Even later tientallen, ze sprongen zo voor onze voeten weg. Voornamelijk halfwas basilisken en vrouwtjes. Maar na zo’n 10 minuten zagen we de eerste volwassen man. Je kon ze soms tot op een meter naderen.

Ook zat het er vol met diverse soorten vogels. Na onze spullen in ons hutje gelegd te hebben, gingen we gelijk met onze camera’s de grote tuin rondstruinen. Ook zag je overal verschillende anolissen en enkele geckootjes zitten. In de grote poelen zaten enkele brilkaaimannen. Na de lunch het Catarata trail gelopen. Al snel zagen we de eerste kikker, een rana warschewitschii. (Bij deze kikker vindt de volledige metamorfose in het eitje plaats.) Tientallen colostethussen talamancae gezien. Je zag ze overal wegspringen en je hoorde ze overal. Tijdens vrijwel de hele trail.

Weer veel basilisken en diverse anolissensoorten, vooral de Golfo Dulce anolis (norops polylepis) gezien. Toen we in de schemer weer bij ons hutje aankwamen zaten er 2 grote padden, waarvan een bufo marinus van zo’n 12 cm.

18 maart 2003 
Vanochtend met José, een lokale gids, op excursie geweest. Hem verteld dat we graag op zoek wilden naar pijlgifkikkers, de dendrobatus auratus en de phyllobates vittatus zouden in dit gebied moeten zitten. Die zaten er ook maar het was nou de droogste periode van het jaar, en sinds 20 jaar was het niet meer zo droog geweest. Maar met een beetje mazzel zou het wel gaan lukken. We volgden eerst weer het Cataratatrail. Al op de eerste steile klim begon José tussen de bladeren te zoeken, wij meezoeken. Na zo’n 10 minuten had hij een auratus gevonden.  Een hele fotosessie volgde. Iets verder op zat een mooie grote boa constrictor in de boom.  Gisteren hadden hij er ook al moeten zitten, maar wij hadden hem toen niet opgemerkt. Weer diverse anolissen gezien, nieuw was de wateranolis (norops aquaticus). Deze mijdt de zon en is meestal nabij stroompjes op de rotsen te vinden. Als je hem oppakt, kan hij in shock geraken door oververhitting omdat je handen te warm zijn.

 

Bij de 2e waterval, de grotere, de vittatus gezien. We hadden echt een goede gids. Hij wist dat ze bij deze waterval moesten zitten en na ruim een half uur zoeken, eerst aan de bovenloop, toen de benedenloop, vond hij de eerste vittatus, een echte beauty. Maar hij wilde niet meewerken en sprong de helling af. Even later had José een andere gevonden, die wel op de foto wilde. Later bij het stroompje bij de lodge 2 ruziënde basiliskenmannen gezien, het kan er dan heftig aan toegaan. Veel mannen hebben dan ook overal scheuren in hun kammen en echte stukken uit de kam. Maar een enkeling is nog helemaal gaaf. Ook zaten er verschillende ameivas festivas met hun mooie blauwe staart. Vanavond met José een nachtexcursie gedaan, de pagarotrail. Eerst even naar het zwembad gelopen, daar zaten enkele gemaskerde boomkikkers (smilisca paeota),  waarvan 1 in het water. Ook zat er aan de rand van het zwembad een lanspuntslang (bothrops asper) een hele giftige slang.  We hadden laarzen te leen gekregen daar we het stroompje voor een stuk gingen volgen. In het stroompje zaten diverse lanspuntslangen en ook verschillende boomkikkers, vooral de hyla pseudopuma.

Verder het pad op onze eerste smaragdglaskikker (centrolene proseblepon)  gezien en de enorme smokey jungle frog (leptodactylus pentadactylus), zo’n 16 cm groot. Ook een volwassen lanspuntslang van ruim 2m. De kleintjes pakte José soms gewoon op, maar om de volwassen liep hij met een grote boog heen en was doodsbenauwd toen Han een foto van hem wilde nemen. We hadden José verteld dat we zo graag een roodoogmaki (agalychnis callidryas) wilden zien. Daar deze in de droge tijd vaak hoog in de bomen zitten, dus uit zicht, was hij voor de nachtexcursie al op zoek gegaan naar een roodoogmaki en in enkele bomen geklommen, alwaar hij een heel mooi exemplaar had gevonden.  Aan het eind van de tocht, pakte hij hem en zette hem op een papayaplant, waar hij zeer fraai voor ons aan het poseren was.

19 maart 2003 
Vanochtend op de mountainbike, in de volle zon met José naar de El Chorro waterval gefietst. Eerst naar La Gamba en vlak daarna naar rechts, richting de bergkam. Je zag daar rechts een huis op de helling, onderaan onze fietsen gestald. En links van het huis liep een klein pad naar de waterval. We beklommen de linkerwand naast de waterval, vrij steil. Binnen enkele minuten had José de 1e granuliferus gevonden, maar deze sprong gelijk de wand af.  Het duurde wat langer voordat hij de volgende granuliferus had gevonden. Deze ving hij toen maar even, daar hij op de allersteilste wand aan het zoeken was, opdat we hem onder aan de voet van de waterval konden fotograferen.

’s Middags zelf het Ocelot-La Fila trail gelopen. Weer diverse rana warschewitschii, colostethussen en anolissen gezien.  Slechts een enkele basilisk, die willen blijkbaar toch water in de buurt hebben. Bij de lodge, vooral langs het stroompje en bij de poel zit het vol met basilisken en als je onderweg stroompjes ziet.