Rusenski Lom

Bulgarije

Begin juni zijn we 10 dagen naar Bulgarije geweest, een fotohuttenreis van Wildpix.

We zaten niet zo ver van Ruse, een wat grotere stad aan de Roemeense grens, in het Rusenski Lom National Park. Hier zie je vele soorten als de wielewaal, scharrelaar, bijeneter, hop, woudaapje, kwak, grote karekiet, verschillende spechten zoals de middelste bonte specht, de groene specht, de zwarte specht, de grijskopspecht, draaihals, roofvogels zoals de arendbuizerd, schreeuwarend, sperwer, de kleinere grauwere vogels zoals de sperwergrasmus, grauwe klauwier,  grauwe gors, kleine klapekster. Bulgarije kent maar liefst 416 vogelsoorten, 11 zoogdieren en 37 soorten reptielen voor. Verder hebben nog enkele smaragdhagedissen, een dobbelsteenslang en een Griekse landschildpad gezien. En heel wat grondeekhoorntjes, die je langs afgelegen weggetjes zag.

Een vogelgids begeleid je 2x per dag naar de beste plekken in dit gebied, in en rond een mooie canyon, die de kern vormt van dit natuurgebied. Op verschillende plekken zie je de kliffen van de canyon tot zo’n 100 meter hoog. Dit gebied behoort tot het Unesco wereld erfgoed. Je ziet hier slechts minimale menselijke aanwezigheid; dat beperkt zich tot boeren en heel kleine dorpjes. De kliffen vormen ideale leef- en broedplaatsen voor uilen en arenden terwijl de moerasgebieden grote aantallen watervogels een perfect biotoop bieden.

Het gebied is beroemd om zijn grootste populatie wielewalen van Europa; meer dan 200 broedparen vinden hier elk jaar hun weg. Dit was ook de reden dat Han hier graag naar toe wilde, hij wilde heel graag de wielewaal goed op de foto zetten, wat in Nederland niet makkelijk is.

We hebben verschillende wielewalen gezien, maar het hoogtepunt was een wielewaalnest voor een mobiele vogelhut, die op een oude truck die een stukje voor het nest van een koppel wielewalen stond. Ze hadden net 2 jongen en vlogen af en aan om hen te voeren. Vooral insecten, maar ook regelmatig moerbeibessen van 2 naast gelegen moerbeibomen. Het nest werd keurig schoongehouden, regelmatig vlogen ze met uitwerpselen weg.

Wat later in de week gingen we nogmaals naar deze mobiele hut, precies op het moment dat de jongen voor het eerst het nest uitkwamen en op de nestrand en tak balanceerden.

De bijeters waren nog niet zo ver, bij de bijeterwanden zag je dat de mannetjes insecten vingen en hiermee de vrouwtjes probeerden te verleiden. En voor wat, hoort wat, als het hapje lekker was mocht hij haar bestijgen 😉

Maar de scharrelaar en hop hadden al wel nesten en jongen, ook zij vlogen af en aan.

We hadden een hele enthousiaste vogelgids Ilian, een echte vogelliefhebber, als wij ’s ochtends in een hutje aan het fotograferen waren, verkende hij de omgeving, welke nesten hadden al jongen, waar was wat bijzonders te zien en ’s middags gingen wij dan naar deze plekken. Ook had hij een versterker bij om vogelgeluiden af te spelen. Mocht eigenlijk niet, maar bij de verschillende spechtsoorten, werkte dit heel goed.