Gifkikkerkas

Ongelovelijk!

3 juni 2005

slangehals.jpgRuim een maand voordat de gifkikkerkas af was, hadden we even tijdelijk 1 van onze slangehalsschildpadden in de grote waterpartij gedaan, die al af was. Onze 2 slangehalsschildpadden hadden de laatste dagen plots flink ruzie gekregen en het ging er soms heftig bijtend aan toe, dat we ze even uit elkaar haalden. Dit leek ons een mooie noodopvang. In de 2 jaar dat we ze hadden, waren ze nog nooit uit het water geklommen, maakten geen gebruik van de boomstammetjes om onder de lamp te zonnen, niet van een grote steen die gedeeltelijk uit het water kwam. Dus wij waren heel verbaasd toen de schildpad de volgende dag niet meer in de waterpartij zat. We hadden niet verwacht dat ze er uit zou klimmen en als ze er uit zou klimmen, dan zouden we haar zo moeten vinden. Maar dat zo moeten vinden, bleek niet zo te zijn. Alles afgezocht, er zat al zand in de kas en de eerste planten, de hele boel op zijn kop gezet, kon ze niet ergens onder zijn gekropen? Zelfs de grote bananenboom eruit gehaald om te kijken of ze niet tussen de wortels zat. Maar haar niet meer gevonden. We baalden als een stekker om haar op zo’n manier kwijt te raken. Elke dag weer opnieuw gezocht, misschien zocht ze uit zichzelf de waterpartij weer op, maar helaas niets. De inrichting van de kas hadden we even tijdelijk gestaakt, maar daar we haar niet meer terugvonden enkele weken later toch met de kas verder gegaan.

In december 2003 kwamen de eerste kikkers erin. En tot enkele dagen geleden nooit meer iets van de schildpad gezien. We kwamen juist terug van vakantie uit Peru, na de beestenboel in de woonkamer te hebben bekeken, gingen we de kas in en wie zit daar in de grote waterpartij? Onze slangehalsschildpad, ze zag er goed uit, is een stuk groter geworden, iets minder als onze andere, die natuurlijk steeds goed te eten heeft gekregen. We waren ontzettend blij onze verloren slangenhals in levende lijve terug te hebben. Ze is lekker actief, actiever dan onze andere. Hoe heeft ze die anderhalf jaar zonder eten kunnen volhouden, ze eet alleen in het water. Als ze vaker naar de waterpartij was teruggekeerd, om bijvoorbeeld kikkervisjes te eten, hadden we haar eerder moeten zien, we komen dagelijks in de kas. Haar weer in de bak met onze andere slangehals gezet, hij reageerde aanvankelijk helemaal niet op haar. Maar na een paar dagen lijkt het prima samen te gaan. Voordat ze die heftige ruzie kregen gingen het ook goed samen, af en toe een kleine schermutseling, maar verder niets. We moeten nou wel een grotere bak voor hen maken, deze bak is aan de kleine kant, voor eentje kon het, maar niet voor 2.

 

 

Vorig artikel Geel wordt groen
Volgend artikel Biologische oorlogsvoering
Back To Top