Na een maand

24-1-2004

Na ruim een maand ‘draaien’, beginnen ook de eerste problemen te komen. Een paar plekken zitten helemaal onder de mijt. Dit zijn plekken waar we organisch afval neer gooien. Maar ze zitten niet op alle plekken waar we dit neergooien. Nog even afwachten hoe dit zich verder gaat ontwikkelen, we willen niet dat de mijt de hele kas gaat veroveren. Ook beginnen we nou aardig wat vliegende fruitvliegjes te krijgen. Wat wel mooi is voor de kikkers, alleen wat minder voor ons, we zitten die steeds uit ons gezicht te verjagen.
We hebben inmiddels de eerste legsels gehad, die niet goed door de mannetjes werden verzorgd. Met als gevolg dat de legsels aardig zijn weggevreten door larven van de vliegende fruitvliegen.

Helaas heeft de kleine terribilis het niet gehaald. Hij was al flink achtergebleven bij onze andere terribilissen, we hoopten dat hij het in de kas misschien iets beter zou doen, hier zou niet al het voedsel voor zijn neus weggekaapt worden. Maar ook hier heeft hij het niet gered. Aanvankelijk leek hij het naar zijn zin te hebben, vooral de stroompjes waren erg interessant voor hem. Van de week vonden we hem helaas naast de grootste waterpartij dood liggen.
Ook het vrouwtje trivittatus, die een gebroken poot heeft gehad, heeft het moeilijk in de kas. Ze is wat trager en magerder geworden. Het lijkt er dus op als je een gebroken poot hebt, het zoeken van voedsel in de kas moeilijker is dan in een terrarium. Sommige andere kikkertjes zijn juist wat dikker aan het worden.

In de kas is het ook een stuk moeilijker om te zorgen dat de kikkers hun ‘vitaminen’ krijgen, bepoederen gaat niet zomaar. Je kunt er af en toe wel een extra lading bepoederde fruitvliegjes in gooien, maar de kikkers zitten zo verspreid door de kas, dat als ze deze fruitvliegjes tegen komen, er haast geen poeder meer op zit.

Maar de kas verveelt absoluut niet, elke keer is er weer van alles te zien. De meeste kikkertjes zijn aardig actief en struinen er wat af. Alleen de trivittatus zie je meestal rustig op een plekje zitten, totdat er soms een tricolor vervelend wordt en de trivittatus van die plek wil hebben. Wat ook regelmatig lukt, maar gisteren zag ik dat het gezonde vrouwtje absoluut geen strobreed toegaf en dat de tricolor tenslotte afdroop.