Gifkikkerkas RIP
Gifkikkerkas RIP - oktober 2009
Al een tijdje waren we niet meer helemaal tevreden met onze gifkikkerkas. We kregen het licht niet goed, tenzij we een enorme investering zouden doen en de ventilatie was ook niet optimaal. We merkten dat de buitenkas het veel beter deed, ondanks de grotere temperatuurverschillen. Het laatste jaar begon de achterwand, althans de muur, steeds meer schimmelplekken te krijgen, en naast de deur zag je in de andere ruimte dat onderaan stukjes muur leken weg te brokkelen, het werd roestkleurig.
Toen we 6 jaar geleden onze serre verbouwden en we hieronder een gifkikkerkas wilden (ons huis staat op een stuwwal), hadden we rekening gehouden met een vochtige ruimte, de materialen bij de verbouwing werden er op afgestemd (behalve kunstof kozijnen), coating op de vloer, vloerverwarming, de muur kreeg een andere speciale laag, het plafond kreeg speciale vochtwerende platen en er zat nog speciale folie tussen het plafond en de vloer van de serre. Maar nu kregen we toch de eerste signalen dat ons huis toch last begon te krijgen van de hoge luchtvochtigheid in onze gifkikkerkas. Deze is rond de 90%. Van de zomer ontdekten we dat de waterpartij leeg begon te lopen, dus lek was. We zagen een beetje tegen de reparatie op, de vorige keer toen we lekkage hadden, was het een hele zoektocht naar waar het lek zat. Alles stroompjes, vooral de randen zijn aardig begroeid geraakt. Het duurde weken voordat we het lek hadden begonnen.
Enkele weken geleden b
egonnen we met het buitenschilderwerk van ons huis en toen we merkten dat de randen van de kozijnen van de gifkikkerkas na 6 jaar al begonnen weg te rotten en dat het hout helemaal nat was, het water druppelde er uit, ondanks de 4 lagen speciale verf. Toen was de keus snel gemaakt, we stoppen met de kas, voordat de rest van het huis echt gaat lijden onder de vochtigheid. Maar dit besluit namen we wel wel met pijn in ons hart. Twee weken de tijd genomen om de kikkers uit de kas te vangen.
We kwamen enkele leuke verrassingen tegen, we hadden al lang geen jonge black jeans meer gezien, ons oude vrouwtje was overleden, maar nu vonden we 3 jonkies van enkele maanden oud. Dus bij de volwassenen zat toch nog een andere vrouw. Met de blackjeans nakweek hebben bijna altijd mannen. Twee keer een man voor een vrouw geruild, maar dat bleken uiteindelijk ook mannen te zijn, ondanks de 'vrouwelijke rondingen'. En een azureiventris met larven op de rug.
Een deel van de kikkers moet het nu met een heel wat kleinere ruimte doen, gelukkig hadden we nog verschillende lege bakken staan, sommige kikkers zijn naar de buitenkas gegaan en anderen zijn weggedaan.
Gelukkig hebben wij de buitenkas nog, wel wat kleiner, maar hier konden de meest bijzondere en mooiste planten in. De buitenkas moest hiervoor wel eerst flink gesnoeid worden, wat al met enige regelmaat gebeurt, daar je hier de meeste planten als het ware ziet groeien. De paradijsvogelplant en een heleconia waren juist heel mooi in bloei, voor de grote bromelia's, hebben we een boom uit de buitenkas wegmoeten halen en daar met stronken een hele bromelia hoek gemaakt. Onze ouders en enkele vrienden hebben enkele grote planten voor in de huiskamer gekregen en de rest maar op de composthoop. Een paar kuub aan roofmate, gaasbeton en flevopol, boomstronken en een nepboom, kwam op het terras te liggen en zo'n 200 emmers (nat) zand werd in de hoek van de tuin gedumpt. Maar met 2 dagen was de hele kas gesloopt en leeggeruimd. 5 Dagen later waren de kozijnen gelukkig droog, konden de randen hier en daar geprepareerd worden en konden ze alsnog geschilderd worden.
De ruimte ziet er nu aardig troosteloos uit, hij moet nog goed schoongemaakt worden en opgeknapt worden. Een beetje raar zo leeg, je hebt hier toch 6 jaar een tropische kas gehad en heel veel plezier aan gehad. We hebben de boel niet afgebroken omdat we stopten met de hobby. Maar als straks deze ruimte weer is opgeknapt, zullen we eens kijken wat we er mee gaan doen.